Yemini sen çok kutsal öðrettin ya oðluna, Bu yeminle ömrümü geçireceðim anne.. Ýhanete dörtnala, þuursuzca koþana, Yüzünü dönse bir kez, tüküreceðim anne…
Yeminim var Allah’a, bedenim sað oldukça, Bu bayrak inmeyecek, bu ezan okundukça, Topraðýma ihanet edenleri buldukça, Boynuna yaðlý urgan geçireceðim anne…
Emdiðim helal sütün boðazýma dizilsin, Ýhanet eden kimse yedi kat yere girsin, Çýkarmazsam hakkýný sende helal etmezsin, Yeminim var inan ki çýkaracaðým anne…
Analýk hakkýn vardý helal ettin oðluna, Oðlun gerçeði gördü gider oldu aðrýna, Yýllar önce ölmeden, býraktýðýn çaðrýna, Yeminim var inan ki uyduracaðým anne…
Gerekirse bayraðý, yeniden boyayarak, Candan akan yürekten, kanýmý damlatarak, Ýhanet yumak olmuþ büyüyor katlanarak, Yeminim var inan ki, durduracaðým anne…
Topraðýmýn karýþýn dýþarýya satanlar, Altýndaki yatanýn farkýna varmayanlar, Millet Ay’a giderken, hala ninni çalanlar, Yeminim var inan ki uyutacaðým anne…
Topraðý þehit dolu bu mübarek vatanýn, Aramýzda iþi ne ona nifak sokanýn? Birleþmesi mümkün mü böyle iki yakanýn? Yeminim var, inan ki toplayacaðým anne…
Ýhanetin bedeli, aðýr; ödettirmeli, Bu vatan bölünemez, herkese dedirtmeli, Yýllardýr asýk gezen, yüzleri güldürtmeli, Yeminim var inan ki güldüreceðim anne…
26.06.2007 Necati ÞÝMÞEK Ankara Sosyal Medyada Paylaşın:
nesimsek Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.