BAĞRIMA TAŞ BASTIM.

Gönlümdeki koncaydýn
Sen,
Bekledim her gün açýlýp serpilmeni,
Yýllar mevsimler geçti aradan,
Sevdirtmedin kendini,
Gittin baþka gönüle sultan oldun, bilemedim sebebini.
Ve ben,
Baðrýma kara taþ bastým,
Gönlüm artýk, onunla avunsun diye.

Yýllarla mevsimler zehir oldu benim için,
Ümit edip belki deyip
Bir tek sözünü beklemekten.
Ne evet dedin ne hayýr,
Belirsizliklerle geçti bütün yýllarým.
Ve nefret ettim çoðu zaman sevdiðim için kendimden,
Sevecekken sevememekten.
Ve sonunda baðrýma kara taþ bastým.
Gönlüm artýk, onunla avunsun diye.

Ýçim içime sýðmazdý oysa.
Gururla senin adýný her anýþýmda,
Ne yapsam ne etsem o siyah gözler olurdu karþýmda.
Ve duygularým allak bullak olurdu,
Senin bakýþlarýnda.
Dalardým buruk hayaller içinde enginlere,
Þimdi,
Baðrýma kara taþ bastým,
Gönlüm artýk, onunla avunsun diye.

Kalmadý artýk.
Ýçimdeki, senin için yanan o alev, alev ateþ.
Körerttin söndürdün kendi yaktýðýn ateþini.
Gittin,
Bir baþka gönülün sultaný oldun.
Duydum o gönülde sultanken bie,
Olamamýþsýn mutlu eþ de boþanmýþsýn þimdi.
Ýstemem gelme artýk seni,
Baðrýma kara taþ basmýþtým,
Gönlüm artýk, onunla avunsun diye.

Sensizlik içindeki yýllarým,
Çarçabuk geçti.
Duydum ki birkaç gün önce,
Sen mutlu olamamýþsýn, boþanmýþsýn eþinden.
Gönül verdiðin gönüllü kaçtýðýn kocandan,
Sebepsiz yere.
Söyle memnun‘musun þimdi, yaþadýðýn bu yalnýz hayatýndan.
Bense hala seni düþünürüm.
Neden bilmem çoðu zaman.
Ve þimdi ben baðrýma kara taþ bastým,
Gönlüm bari, artýk onunla avunsun diye.

Ey gönül bahçemdeki konca.
Açacaktýn diye beklediðim nice zaman.
Beni,
Beklemekten yorgun düþürdün.
Artýk olamazsýn bana dönsen de gönlümde sultan,
Bak saçlarým ak,
Belim bükük olmuþum, ben de bir koca,
Ne yapalým.
Olsun, olsun bu da senin yüzünden,
Geçmiþteki o senin yamaman gereken olmaz hatan yüzünden
Sen de, ben de mutsuzluða gebeyiz gayrý.
Ben baðrýma taþ bastým,
Sen kendi haline yan gayrý.

A.Yüksel Þanlýer
.













Sosyal Medyada Paylaşın: