Durmaksýzýn dönerek Öylesine salyangozsun be ömrüm Sadece tekrar olan ölü bir hamlesin
Geçmiþte toprak damlardan yüzüme vuran ýþýðý da unutturdun bana Artýk hiçbir sýcaklýðý duyumsayamýyorum Çan sesinden tutta her ses harabe artýk benim kimsesiz tarihimde
Suyun hükmü yok doldurduðu bardaklara Taþýn hükmü ezberden oynanan oyunlarla yok oldu gitti Sözcükler o kadar gezgin ki onlara da güven olmuyor artýk
Göz de boyayamam nasýl karýþýrým aranýza
Sen derin bir uyuþmayla gelen hüzün Bana ellerimi geri ver Þarkýlarýmý ve sevdiklerimi Ak mý ak bir sayfanýn gizeminde çürüttüðün mevsimleri Bana geri ver
Gülüþüm neye benzer diye soramadým Bilemedim akþamüstleri neden dolaþýrým ýssýz sokaklarý Birde neden unutmayý beceremediðimi soramadým kendime
ve..... bugün de uçup gitti göçebe bir sevdanýn tozlarý arasýnda
SARP ÖZDEMÝR
Sosyal Medyada Paylaşın:
sarpözdemir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.