Geçenlerde seni hiç sevmedim dedin Ben de tam kendi kendimle konuþuyordum Avucumda buharlaþan bir yaðmur damlasýyla
gün batýmýnda oturduðumuz yerleri dolaþtým gevrek bir simidin tadýna yine ortak ettim martýlarý rýhtýmýn ucundan altýn kuþaklý mavnalarý seyrettim yeni isimler buldum maviye ve yakamoza hasretin öyle acýtýr oldu ki bilemezsin sensizliði doldurmak güç
dolaþtým bir baþýma yine akasyalarla konuþtum gidiþinle topraða küsen bir ýhlamur aðacýný teselli ettim bilsen seni ne kadar severlerdi benden de öte dalýnda gül ve diken patikalarda þarkýlar söyleyen kýr çiçekleri gülen ayva aðlayan nar
boynu bükük kaldý afrika menekþelerinin bir sonraki günden haber vermez oldu cam güzeli
ve ben yazamýyorum artýk sensizliði yüreðim yýrtýlýyor evlerinin önü tel örgü, hiç yaklaþýlmýyor sýmsýcaktý gülüþün yüzünün saçtýðý ýþýkla þimdi ekinler biçiliyor
neden yoksun ?
SARP ÖZDEMÝR
Sosyal Medyada Paylaşın:
sarpözdemir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.