Geçenlerde seni hiç sevmedim dedin Ben de tam kendi kendimle konuşuyordum Avucumda buharlaşan bir yağmur damlasıyla
gün batımında oturduğumuz yerleri dolaştım gevrek bir simidin tadına yine ortak ettim martıları rıhtımın ucundan altın kuşaklı mavnaları seyrettim yeni isimler buldum maviye ve yakamoza hasretin öyle acıtır oldu ki bilemezsin sensizliği doldurmak güç
dolaştım bir başıma yine akasyalarla konuştum gidişinle toprağa küsen bir ıhlamur ağacını teselli ettim bilsen seni ne kadar severlerdi benden de öte dalında gül ve diken patikalarda şarkılar söyleyen kır çiçekleri gülen ayva ağlayan nar
boynu bükük kaldı afrika menekşelerinin bir sonraki günden haber vermez oldu cam güzeli
ve ben yazamıyorum artık sensizliği yüreğim yırtılıyor evlerinin önü tel örgü, hiç yaklaşılmıyor sımsıcaktı gülüşün yüzünün saçtığı ışıkla şimdi ekinler biçiliyor
neden yoksun ?
SARP ÖZDEMİR
Sosyal Medyada Paylaşın:
sarpözdemir Åiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.