yýkýk bir þehrin
metruk bir düþünde
karanlýk sus pus
aðzý yara bantlý gece
bakýþýyor iki kalp
biri ateþ kýrmýzý
diðeri ay yanýðý…
günler uzanýrken
yorgun sabahýn gözlerinde
dudak kaçkýný bir uçuk
ateþini almýþ da
gelir girer koynuna
içtikçe üþümüþ teninde yanlýþ bir aþký
üç beþ satýrýn yanýnda demlenmiþ bir kalbin
kime var ki zararý
ten küldür yitirmiþtir anlamýný
korkma sevgili… o ateþ söndürmez aþk’ý
belki de sadece ay yanýðý
kamaþýr düþlerinde i mgelerin en oynaksý hali
yeryüzünde akýþýna býraktýðýmýz
örselenmiþ kuþlarýn göç zamaný
kurtlanmýþ bir yazgýnýn
þeceresini yazan tanrý
yüzümün en arsýz yerine yazmýþ adýný
silince geçmiyor sancýsý
baþkalarýnýn yaþadýklarýna ibret olan kan
rengini deðiþtiriyor
korkma sevgili…o kan acýtmaz aþk’ý
belki de sadece ay yanýðý
dualardan süzülüp gelen topraðýnýn
þimdi hasat zamaný
mil suskunu gözlerin
hatýrý vardýr gördüklerinde
hayalleri uyku kýrýntýlarýnýn kederinde
tükenirken aþk’ýn içinde can damarý
kin bekliyor kýnasýný
çoktan yakmýþ
üfle üfle üfle
korkma sevgili… o kin daðlamaz aþk’ý
belki de sadece ay yanýðý
ayný dilde ekþimiþ hasreti kucaklayan kalp
ihaneti deðil
öðrendikçe susmayý
ayrýntýlarý bekletir
rehin alýr göz bebeklerini
kuþkulu ayrýlýklarla büyütür
bir gurur kalýr
kehribar bakýþlarýn kutsallýðýnda
bir de içi boþaltýlmýþ sevda
korkma sevgili... o gurur öldürmez aþk’ý
belki de sadece ay yanýðý…