son bahar
Yeni deðil iþlerimin ters gitmesi
Bu öylesine sancýlarým,
Hiç yoktan baþýmýn dönmesi
Mehtabýn uykumu basmasý
Ellerimin sabah sabah tütün kokmasý
Alnýmýn çizgilerinin nedensiz depreþmesi
Sebepsiz þakaklarýmdaki aðrýlar
Yeni deðil beyazýn böyle can yakmasý!
Bu sebepsizliðim yeni deðil benim
Hiççç yoktanlýðým
Yeni deðil bu öylesineliðim!…
Sensizmi? Belki deðil...
Baþak baþak çözülmüs gözlerim
Yeni deðil sana yanmýþlýgým!
Hala bir arpa boyu yolalmýþlýgým
Ki nerde kiminle seviþmiþsem
meyer hep seni aldatýrmýþým
Yani þarabýma koþan o yýllar
Senin bardaðýna akýyormuþ ya
Ki ben artýk mayalanmýþ bir þarap !
Akýp gelmiþsem kapýna
Düþün...
belki hep ordaydým
Yani öylesine iþte
Hani kâbe gibi, kîbble gibi iþte
Tesadüfmü? belki deðil
Bu gök kûbbe bu dem sonbahar
Artýk yanlýzca sonbaharda izlerim var
Ki bu býçak açmaz yanlýzlýðým
Ayla güneþin küsmesi
Karanlýðýma ay ýþýðý düþmesi,
Farzetki herþey senden kalma
Bir tek sen yenisin kursaðýmýzda, beynimizde
Her sabah besmeleyle baþlýyoruz sevmeye
Yani o kelebek gibi iþte, öylesine
Sebepsiz, nedensiz...
Yani bir kelebeði düþün: bir aðacýn dalýnda
Yemek gibi, ekmek gibi, alýn teri gibi
O kadar doðal, öyle içten kendini vermeler
Kelebek sever o yapraðý öylesine
Hani her gün yediðinden de deðil
En güzeli de deðil
Yolu nedense ordan geçer öylesine
Bazen bakmak içindir, bazende bakýlmak
þimdi bir yýldýz kayar da geceden
Birden döner, sersemler
Rûku eder, dem olur
Sanki raký þisesinin içine düþmüþtür
Kýble de al çiceðe yazgýlýdýr
Seccadeler serilirken kurbanlýk koyunlara
atýn ölümü hep arpadan olur
O dal ki yanlýz bir yaprak ta deðil
Ama gerisine aklý ermez kelebeðin
icgüdümü?
kuru sýký bir hayatmý?
Manasýzmý? Belki deðil
Bu sonbahardaki ayak izlerim
Ki kalem kalemtraþa her girdiðinde
Yolu kýsalýr bizim kelebeðin
sonbaharlarýn yolumu kesmesi yeni deðil
Daha kaç son-bahar görürüm bilinmez
Ama en “son-u senin dalýnda, gözlerinde
Birlikte bahara çýkacaðýz deðilmi
Gülen gözlerin aklayacak kirimizi
Umutsuzmu? Belki deðil..
Oysa binlerce kez batmýstýr güneþ ardýmdan
Sabah olmadan ne geceler ölmüþtür
Ama ýþýðým ! içimin aydýnlýk yaný ! !
Yani, yaþamýn dikenli telleri
Batmýþtýr adamýn bir yerlerine iþte
öyleyse ilk sýðýnaðým sen olsana
Oysa girmessin sen gecenin koynuna
Gül sunan elde gül kokusu kalýrmýþ
Havada kýskýrtýcý bir aþk kokusu var!
Aðzýmdan sen akýyorsun, dilimden sen
Yaþamak gibi, nefes almak gibi
Yani iþte öylesine,
Öylesine iste .....
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.