Mimoza Bakışlı Kız

Çisil çisil bir yaðmur yaðarken Ankara’ya.
Ölçülmez mesafeler giriverdi araya.
Mimoza bakýþlý kýz yüreðimizde mahfuz.
Ýlaç yine ondadýr açtýðý som yaraya.

Yokluðu çöl sürgünü terkettiði kent ýssýz.
Tavrýyla bin can yakar bir aný geçmez nazsýz.
Nazlý narin bir fidan boy verir gönüllerde.
Gözleri tarih yazan mimoza bakýþlý kýz.

Ankara bürünürken o yok diye karaya.
Has efsaneye konu, konuk sýrlý saraya.
Parmaklarý ki nurdan ýþýk ýþýk gülümser.
Edasý gün ýþýðý simasý benzer aya.

Üþüyor bulvarlarda ýþýl ýþýl vitrinler.
Hayret içre sükûtta periler ile cinler.
Mimozalar da küskün kentin ýþýklarýna.
Yaðmur damlalarýnda gizleniyor enînler.

Kayýtsýz tavýrlarý kentin baðrýnda yara.
Ýçten bir gülüþüne feda bütün Ankara.
Uç verir sevda dalý onun bakýþlarýnda.
Bir adý gülle hemdem diðer adý dilâra.

Mimoza bakýþlý kýz fer o güneþe aya.
Hasret kaldý dudaklar onun elinden çaya.
Bakýþlarýndan sýzan ýtýr ruhlara ilaç.
Ýmbikten geçmiþ ýþýk onda dönmüþ miraya.

Kiraz kelimesinde gülümser dudaklarý.
Etrafa þua þua nur saçar yanaklarý.
Bakýþlarýna i mge o yüzden çiçek adý.
Aðar bakýþlarýyla aþkýn sarmaþýklarý.
Ankara,07.05.2010 Ý.K

Sosyal Medyada Paylaşın: