Çağrı

Derin bir uykuydu daldýðým...
Yüreðime batmýþ cam kýrýðý hayatlarda,
Yol yol kanadýðým.
Huzurunu bulduðumda yeþilin
Doymadan,içime çektikçe
Zehirlenmiþliðim.
Farkýna varamadýðým...
Baþýmda dönüp duran
Yaðmur bulutu kýzýllýðýnda
Kendini bilmez sarhoþluðun
Damla damla kucaðýnda,
Yýldýzlarý bekledim
Parlasýnlar diye...
Sarýsýcak güneþyanýðý tebessümlerde,
Ýstemediðim gölgelerle
Yürüdüm,
Yürüdükçe,
Tüm derilerimden sýyrýldýðým
Ötelerden bir avuç
Mutluluktu,umuttu
Sesini duyduðum...

Nur ERKMEN



Sosyal Medyada Paylaşın: