Susarsan Ağlar Maviler!
Aðlasam papatyalar mý düþer gözlerimden?
Yapýlacak bir þey yoktu
Korktum kendi sözlerimden!
Düþlerimin içine hapsoldum
Anlatýlacak ne varsa hepsini sustum!
Kimsin sen?!
Nedir bizi bu hale getiren?!
Gözlerine baktýðýmda ýsýnýrdý ya içim!
"Ait olmak buydu" derdim ya hani...
Veda bile etmeden nasýl gittin þimdi?!
Nefes alamadýðým zamanlarda anýyorum seni en çok
Kimi zaman gör istiyorum
Sensiz neler var, neler yok!
Gülüþlerimi çalamazsýn benden
Ama nefes alamýyorum iþte uzaklaþýnca senden!
Canýmý yaktýn bu kez!
Ruhumun daraldýðýný hissettim ilk kez!
Zafer senin...
Kutla hadi...
Bak aðlýyor mavi kýz!
Papatyalar düþüyor gözlerimden!
Aldanma yüzümdeki gülüþe
Küfrü gülümseyerek ediyorum bu kez!
Unutmak nedir senden öðrendim...
Bu sözcüðü böyle anlamlandýran sendin!
Zor olmayacak unutmak
Sadece git sen!
Seni gözünde böyle büyüten kimdi ki?!
Mucizelere deli gibi inanan...Ben!
Sense mucize olamayacak kadar gerçektin!
Acýtmazdý mucizeler!
Þaþýrtýrdý sadece!
ÞÝmdi mucizeleri de unuttum!
Ýnanmamayý tercih ettim...
Sustum, duruldum!
Yeter!
Bunca sözcük, bunca gözyaþý!
Daha ne istiyorsun gitmek için?!
Daha neleri yitirmeli içim?!
Suskunluðun beni yaralar biliyorsun bunu
Oysa öyle çok sevdim ki seni...
Unuttum bile beni unuttuðunu!
Neyin intikamý bu yalvarýrým konuþ!
Niye bu soðukluk, neden bu uzak duruþ?!
Yine duymayacaksýn beni biliyorum...
Oyunu kuralýna göre oynamak gerek
Artýk... Susuyorum.....
Nurbanu
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.