Yaðmur sularý birikmiþ çukurdan yansýyan yüzüme baktým o sabah.
Birtek kýrýþýk yoktu yüzümde,
Saçlarým sýk ve simsiyahtý.
Dedim ki; bu ben deðilim.
Kýrýþýklýða ihtiyacým vardý göz kapaklarýmda,
Biraz da yanaklarýmda.
Saçlarým çok koyu ve aðýr geliyordu þakaklarýma.
Bir de bu sabah iliþti gözüm,
Duvarda ki sýrrý akmaya baþlayan aynaya;
Önce gözlerimde ki çukurlar,
Sonra avuçlarýmda birkaç tel saç
Birde þakaklarýmdaki aklar dokundu bakýþlarýma.
Ýlk kez bu kadar tanýdýk geldim kendime
Her sabah baktýðým puslu aynada...
Ve anladým ki:
CANIM SEVGÝLÝM HOÞ GELDÝN HAYATIMA...!!!