(…sen, seni en heyecanlandýracak düþleri beklerken bazen kabuslarýný da alýr yanýna gece ve öyle gelir ya üstüne-üstüne sýk aðaçlarýn dallarý, sarmaþýk gibi düðüm atarken boðazýna-yüreðine kaçamadýðýn çýðlýklara benzersin ya, gecenin içinden…)
ama ben hiç öyle deðilim þimdi canýmýn içi. yüksekliðine inat, avucuma kuþ tüyü bir þelale gibi dökülürken saçlarýn titreyen yüreðimle acemi davetlisine benziyorum, gösteriþli sofralarýn her telinden ayrý tat ile yudumlarken, hasretin o dayanýlmaz kokusunu bir su damlasýna iliþiyor gözüm, omuz baþýndan inerken kollarýna doðru izliyorum sessiz bakýþlarýmla, ayaðýndan süzülüp karýþmasýný akan suya ve ardý sýra býrakýyorum kendimi, o su damlasýna belli etmeden akýntýya.
(…an gelir, bütün sevdiklerini birden görmek istersin oysa sisli köþelerdedir kimileri, kimi uyuya kalmýþtýr topraðýn altýnda çaresizliktir bunun adý, þarjörü boþluk kokan silahýn patlayýnca havada yüreðinde binlerce kuþun öldüðünü, böyle hissedersin…)
ama ben þimdi o havada deðilim canýmýn içi. bir refakat kuþunun kanat gölgesi gibi, akýyorum o damlayla dere içinde damlaya benzer firarý ile, aðaç dalýndan süzülen taze yapraðýn renginde aþýyoruz önümüze kurulan eðreti barajlarý, geçiyoruz aykýrý yol ayrýmlarýný sel sularý dökülür üstümüze aldýrmayýz, umursamayýz topraðýn kaymasýný þartsýz kavuþmalara yol alýrýz, en yüksek debimizde, bunu iyi biliyorum tanýk ben olacaðým son buluþmaya ya da deniz belki hepimiz, inanýyorum.
(…bir sigara daha solumak çeker canýn, en derininden içindeki balýkla bir dikiþte yarýlamak gibi, raký þiþesinde kendi kendini üstünde en sustalý kavgalýk giysilerin, daðýtmak mahallenin orta yerini pranga zincirine takýlmayýp, çýkabilirsen kapýnýn eþiðinden…)
ama inan ki içimden bu da gelmiyor, canýmýn içi. seninle þimdi tutalým þelalenin birer ucundan, maviye açýlsýn kollarýmýz yüreðimizdeki denizin rengine boyasýn yol boylarýmýzý, kök boyalarýmýz ben gecede yakamoz, günde kürek sesiyim, gene býrakmam merak etme býrakmam omzunda gördüðüm su damlasýný, en uzak denizlerde yüzse de sonsuza türkü olup getiririm, turnanýn ulaþamadýðý hasret mevsimlerini ve bütün volkanlar söner yeryüzünde, sen suya düþürme hayalini yeter ki.
Cevat Çeþtepe Sosyal Medyada Paylaşın:
uzungemici Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.