Annene Çiçek Alma Esad!

03.04.2010 Kýztaþý-Ýst 04:25
Kayýpkentli

"Ýçim hýnçla uyandým. " Bunlarý Esad’a söylemeliyim " diye. Rüyamda gözlerime bakýyordum bir aynada. Bir ýþýk vardý.Ama o ýþýk yüzyýllar öncesinden gelmekteydi.Gözlerimin içine bakýyordum aynada.Gözlerimden sesler geliyordu." Aman yarabbi " diyordum.Aman yarabbi! Korkuyla kalktým. "Hayýr " dedim, " ýþýðýn geldiði yer ruhumun ait olduðu yer ",olmalý. Anladým: en çok bunu unutarak yaþýyoruz. Oturdum bir solukta yazdým. Rüyam neye çýkacak bilmiyorum...






1)
Neden senden baþka hiç kimsem yok Esad?
Neden benden baþka hiç kimsen yok?

Kayýp mý olduk biz, dostum?
Kül mü serdik?
Çula mý Oturduk?
Elbiselerimizi ters mi giydik?
Ruhumuzu mu soyunduk?
Biz nerede kaybettik Esad?
Nerede kaybolduk?

Esad, gözlerime bak!
Gördüðün ýþýk benden yüzyýllar öncesine ait
Öyleyse ben kimin yansýmasý , ben neyin gerin döneniyim ha?
Ýçimden neden Tapýnaklarý basmak ve masalarý sandalyeleri çarpmak geçiyor duvarlara?
Durup durup kendimi neden susarken buluyorum.
Esad ben en çok kendimi kusuyorum, niyeyse?
En çok kendimi tükürüyorum, yýðanlarýn suratýna.

2)
Parmaklarýný ver bana Esad
Kendimi kazýyacaðým…
Sahip olduðum her þeyden!
Kahrolsun esad, kahrolsun sahip olduklarýyla var olanlar.

Biliyorum, "öyleyse nedir " diyeceksin:
“Olmak” esad’ým sadece “olmak”
Kendin olmak, kendinle olmak, yabancýlaþmadan ruha, aþka, ve doðaya!

Anneni anlayabiliyorsun ama anadilinle konuþamýyorsun kimseyle
O yüzden annenden baþka kimse anlamýyor seni, köle misin sen düþünsene!
Çünkü köleleri önce annelerinden kopardýlar esad!
Çünkü köleleri önce anneleriyle kopardýlar!

Annelerinden aldýlar onlarý, sonra çiçek tarlalarýna saldýrdýlar
Anneleri kandýrdýk, tüm anneler gününde
Biz annelerimizi sevseydik, onlarla ana dilimizde konuþurduk esad!
Anlýyor musun?
Devlet baba’nýn diliyle deðil! Piyasanýn diliyle hiç deðil!
Bir gülü beþ liraya satanlar
Bir ana’yý beþ liraya alýyorlar!
Çarþýlardan eve eksilerek dönüyoruz.
Bu yüzden kimse kimseyle konuþmuyor akþamlarý.

3)
“Kölelere özgürlük” deðil esad,
kölelerdir efendilerini yaratan.
“dilini saklayanlara özgürlük” sadece.

Özgürlüðümüzü konuþamayanlarla deðil
Haykýranlarla el ele esad!


4)
Ben þehirleri deðil bayýrlarý ve kumsallarý istiyorum
Ben topraða dokunmak, kurbaðalarla oynamak...
Ben oðullarýmý merhametle büyütmek...
Ben kýzlarýmý onurumla sarmak istiyorum diye
Memelerinden kendimi saðýyorum ruhumun bakraçýna.

Sabahlarý esad.
Seni en çok sabahlarý özlüyorum.
Bu gençliðimiz nereye kadar bizimdir bilmiyorum
Bu derdimiz nereye kadar yârimiz?!

Bildiðim tek þey:
Cennete etrafýný cennete çevirmek için uðraþanlar girecek
Cehenneme ise
Yeryüzünü kimler cehenneme çeviriyorsa…

Annene cennetin çiçeklerle dolu olduðunu...
Orda evlatlarýn hiç ölmediðini...
annelerin de...

Hiçbir kadýnýn bir ceset gibi yaþamadýðýný..
Babalarýn evlerin neþesi olduðunu..
Ve en çok kardeþliðimizi ve özgürlüðümüzü anlat.

O halde
Annene çiçek alma esad
Annene hep cenneti anlat,
ve annesizliðin cehennemini...
ama anadilinle anlat!
Ki hiç bir anne ölmesin!


03.04.2010 Kýztaþý-Ýst 04:25
Sosyal Medyada Paylaşın: