BEBEĞİME
ruhumun en naif telini taktým enstrumanýma
sana lirik düþlerden sesleniyorum 13 þubatýn 14 de düþen akþamýnda
uçsuz bucaksýz bir yerden gittikçe baþýna küçülecek bir diyara geleceksin aylar sonra
sana yüreðinde kelebek misali kýpýrtýlar biriktiren bir anne
ve mahur þarkýlarla sarhoþ birbabanýn düþler çemberine müdahilsin artýk
kumar buya saklý bir dehlizden sonsuz bir demden düþeceksin
ankadar kýsa
zaman kadar uzun
dün kadar bitmiþ
bugün kadar anlamsýz ve yarýn kadar esrik
bir hayata...
bebeðim uðruna cenderelerden geçtiðim
etime býçak ruhuma neþter yediðim
baban sana bir dünya kuruyor
sahipsiz sanma düþlerini
mazlum deðil isteklerin...
seni yakamozlu gecelerde lirik nennilerle
gül bahçesi gibi bir yarin koynunda
zifiri düþlerde bir yýldýz kadar uzak
hesaplarla uslandýracaðým
bebeðim yaþamak buya
bütün düþlerimi sevinçlerimi sana programlayýp
kendi keþmekeþimi hiçe sayacaðým
saklý bir vaha gibi berrak bir dehliz gibi seni sakýnýp
kokunda evrenin kutsiyetini içeceðim....
bebeðim senihiçleþmek pahasýna seveceðim... baban
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.