Lal mahseninde titrek içimin kalakalýr sesi sözcüklerimin lisaný kayýp kalem kirimin ne bir söylev döker diþlerim ne kendimden yana ismimi bilirim
gölgemle çarptýðým yerde dururum rengimi kavruk bir ekmekte bulurum nemimle yankýma çarpar kururum ne hasretim biter yola gelirim ne çocukça gülüþümden kurtulabilirim
beni yazan böyle iþlemiþ bedenimi ben de artýk tanýmaz oldum tenimi bir rüzgarýn sesine ekledim sözlerimi ne yol kabul eder mesnetsiz varlýðýmý ne göz bilir onun için aðladýðýmý...
Sosyal Medyada Paylaşın:
mahmut çelim Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.