mantığın--gönüle sorgusu
--mantýk--
Sende yalnýz deðilsin,
Aðlama gönlüm aðlama.
Ne kadar yalnýzým desende,
Öyle olduðuna inanma.
Sýkma ne olur canýný,
Üzülüpte karalar baðlama.
Boþuna bu akýttýðýn gözyaþlarý,
Sakýn unutulduðunu sanma.
Hissetmezmisin uzakta olsada,
O sana ait olan güzel kalbi.
Biliyorum bende zor geliyor,
Derinden yakýyor seni onun hasreti.
Kesinlikle sarmasýn bedenini ,
buz gibi gecelerin,sessiz kasveti.
Sende biliyorsun deli gönlüm,
Yanýnda olmasada,seninle atýyor yüreði
Nedir bu suskunluðun,bu hüznün.
Çaresiz derdemi düþtün söylesene.
Her duyduðun hasret þarkýsýna,
Dertli þiire kapýlýp iç çekmesene.
Sen bu kadar güçsüz acizmiydin,
Artýk silkelenip kendine gelsene.
Hem seviyor hem seviliyorsun,
Açýp gözlerini,bu gerçeði yeniden görsene.
Bu dünyada tek bir hayalin vardý senin,
Her doðan güneþe umut baðlardý kalbin,
Zaman elbet geçer dertler biter derdin,
Ne oluyor sana yoksa kendinemi yenildin.
Bu güçsüz haline anlam veremiyorum senin,
Kalk ayaða koþ bak seni bekliyor yarin.
Ne daðlar nede yollar engel olamaz sana,
Gitte sar onu yeniden kollarýna bitsin derdin..
--Gönül--
Biliyorsun mantýðým,tek desteðim yarim,
Gözlerimden akan yaþ ,sadece ona özlemim.
Evet biliyorum,bitecek benimde hasretim.
Yine buluþacak,ellerini tutacak ellerim,
Ama þimdi görüyorsun,onsuz bak günlerim.
Nasýl olurda,ben her an mutlu gibi gülerim.
Ýþte böyle bazen dertlenerek,bazen sevinerek,
Yare kavuþacaðým,o güzel günü beklerim.
Gökte güneþ sönse,tüm dünya buz kesse,
Her yer karanlýk olup,acaip bir fýrtýna esse,
Ýçimdeki çocuk,korkarak yerlerede düþse,
Ben yine dimdik ayakta duracaðým bilesin.
Bazen ýslak olur gözlerim,kanmayasýn,
Çoktan yoruldu,yýkýldý sanmayasýn,
Sakýn ola ki acizliðime aldanmayasýn,
Bi an fýrtýna gibi eserim.sen bile anlayamazsýn...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.