yıkılan hayat
Benim ol dedim olmadý.
Çok sevdim dostum inanmadý.
Yýllar geçti ömrümden solmadý.
Bendeki aþký hiç kaybolmadý.
Feleðe kýzdým,kadere sitem ettim.
Her gün içtim,þiþeleri devirdim.
Yüreðimi acýlar dergahýna çevirdim.
Ahh dostum ,senelerdir hasret çektim
Vuslata ermedi yüreðim,onsuz olmaz.
Bu deli gönüle,ondan baþkasý yar olmaz.
O þimdi evli,belki mutludur,ruhu duymaz.
Ben her gece yýkýlsam da,umrunda olmaz.
Hayatýmý baðlamýþtým,onun her bi bakýþýna.
Umut ýþýðým olurdu,baktýkca bana.
Mutluluklar diledim,bensiz yarýnlarýna.
Belki þimdi mutlu,bir baþkasýnýn kollarýnda,
Aþkýmýza gölge düþürüp,ayrýlýðý sokmasaydý.
Binbir acýlarý yüreðime atmasaydý.
Canýmý verirdim,eðer ki býkmasaydý.
Beni býrakýpta,ellerin olmasaydý.
Unut demek kolay, dostum unut deyince unutulmaz..
Dizi dizi anýlar gece gündüz karþýmda,beni býrakmaz.
Ondan kalan tek bir fotoðrafýyla,göz yaþlarým.
En Sadýk Dostum oldular bana,onlarsýzda yaþanmaz...
Unutmak için sevilmemeli hiç bir sevgili
aþký karþýlýksýz kalanlara armaðan olsun bu yürek esintisi!...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.