"ıslak mavi"

sevdim seni serinliðinde ilk yaz gecelerinin
yýldýzlarla dertleþtim eski defterleri karýþtýrarak
gözlerimde buðulanan camlarýn gölgesinde
aldanarak þehrin yalancý ýþýklarýna..
yalnýzlýðýn baskýn geldiði dar sokaklarda
þiirlerini ezberledim Neruda’nýn
iç cebimde biriktirdiðim afyon kokusunun külleriyle,
Nazým’ýn dizelerinden sürgün gecelere uzandým.
kocaman binalarýn dibinden geçerken bütün aðýrlýðý vardý
sanki üzerimden aþkýn yitirilmiþlikleri geçmiþ de
ayaklarým nereye giderse oradayým iþte.
sevdim, çýplak yalnýzlýðýmla bulunmadýðým hiçbir mekanda
ellerimde küllenen sigaranýn dumaný nereye giderse iþte
sokak çocuklarýnýn yetim hüviyetini taþýyorum belki de
hiçbir anlam ifade etmeyen gözlerimin boþluðunda.
aþkýn o onulmaz yakasýndan silkinemedim
yalpaladým kalabalýk,ihtiþamlý saðýr odalarda
iþkencenin en bedbahtýný yaþýyordum
þiirlerimin amansýz yolculuklarýnda.
sonra hüzünletti beni Kafka’nýn Dava’sý
Milena’nýn trajik mektuplarýndan fýþkýran buseler..
aþk acýyan kalbimin karanlýk maðarasý
soðuk dehlizlerinde yürürken yapayalnýz
öfkemi rüzgarýn intihar dallarýna býraktým.
hayat paranoyak bir vaka
Sade’nin cesareti olsa da biraz edepsiz
kalbimden ýzdýrabý geçti tualinde Frida’nýn
yaþama tutkusu herþeye raðmen
pencereden görünürken sadece ýslak mavi!




Sosyal Medyada Paylaşın: