Senle Yaşamak

Senle Yaþamak

Daðýna tutunamayan bulut gibi
rüzgârýný içinde taþýyan birine kapýlýp gittin.
Kaçýrdýðýn sesinle, seviyorum desen ölür müydün.
Kalbinin uçuruma bakan yanýyým
yere düþer yüzüm, içimin bakýrlarý morarýr
devrik yüreðime gücüm yetmez.

Sevgini sesine saklar
mesajlar býrakýrdýn kýz tadýnda
geceleri ne de çoktu gözlerin
aramazsan sana düþüyorum, tençekimi.

Erciyes kanatlý güvercinler uçursam
arýsý olsam, kýyýsýz petek petek gözlerin
çiçekler tahrik eder, nefesin besler
tenin damlar tenime, hasretim.

Kalbin bende saklýyken o gün
bilseydim veda öpücüðü verdiðini
incisini içinde taþýyan, posta güvercini
uçururdum. Çoban yýldýzý bilseydin beni
gölgemin keyfine varsaydýn
kirazlarýn kýzarýr, düþlerin daðýlýr, severdin
dað çiçeklerini koklamazdýn.

Uzaklýktan ölecek kalmadý içimde, ara sýra
marþandiz treni ötüþlü telefonum çalsa
mevsimlerin epritemediði sesin. Ýþte sen osun…
Seke seke aksýn, kalbime denk düþen
sesin, bir daha baþlatsýn beni.
Ölümsüzleþen öpücüðe yeniden geldim.

Kadýnýmsan, gel artýk þiirlediðin geceye.

Ali Akdemir
17.9.2003
Kayseri


Sosyal Medyada Paylaşın: