Adanalı
A D A N A L I
‘Ýki þey var ancak ölümle unutulur
anamýzýn yüzüyle þehrimizin yüzü’
Pek ýsýnma hareketi yapmaz ucu Tanrý’ya varan yolda
Ýki yüreði olsa, birini verir! Allah’ýna kadar toprak
Yürek aðasý..! Sofrasýna oturulur, alem adamý!..
Allah’a söver, sonradan yerleþen Adana’dan çok A / danalý
Adana / n hayat bu! Düþ taþý olmuþ yok yoksul düþler /e..!
Tezgâhýnda ATA / TÜRK / ÝYE kumaþý…
Ne vakit yemyeþil gözleriyle çaðýrýr gibi aygýn baygýn bakan
Sarýþýn kýz görse, dibi düþer!.. Yýldýrým çarpmýþa döner…
Uðruna uðru olur Adanalý… Onu öpmüþ yaslandýðý hayat.
Kayýt dýþýyla iç ettiði hayatý dosdoðru yaþayan(!)
Bukalemundan daha becerikli yandaþ el / it
Kul hakkýnýn aðýrlýðýný taþýyamaz hiç kimse!.. Açýlýr söküðü
Göðe kurulan daraðacý ip, ilmek ister mi Adanalý?!..
Her ölümlü yeryuvardan götürür ateþini..? Onun cehennemi…
Ateþ kasýrgasýnda teni devinir!.. Postköylü, kent soylunun
Anasý doðarken giydirmiþ aþkýn cesaret hýrkasýný
Duygularýn dibi ölüme bile koþar aþký uðruna!
Saman alevi gibi parlar!.. Omuz atar asi rüzgâra
Sýnanmaz cesareti!.. Yýrtýk dondan çýkar gibi fýrlar kavgaya
Aðzýný doldura doldura söver! Aðzýna (h)öykünür Ana/dolu/han.
Pek bilmez sinek kaydý yaþamayý Adanalý..!
Tutkularýný berkitir ayýn tura yüzü
Çýlgýn çeþmenin suyunu kana kana içtikçe, devinir avcý yaný
Düðmesine ilik açar balköpüðü gözlü Binboða sümbülünün..!
Tatmadýðý zevkin sarhoþu olmaz Adanalý!..
Beyaz satenli Toroslar yastýðýnda yatan Seyhan gözlü
Sever fiyakalý aþk meþk yaþamayý
Yaylanýn yaylý yataðýndan yana yakýla iner Yüreðir’e
Aþka, vurulmaya uçan albenili sarýþýn kýza
Y / akasý açýlmadýk püfür püfür yerinden öper yalým yürekli
Tapýnak fahiþesini bile gözüne kestirir delikan Adanalý.
Ali Akdemir
20. 12. 08
Çukurova
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.