SİZ HİÇ...

siz hiç kayboldunuz mu kalabalýklarda
bir dað baþý yalnýzlýðý kadar üþüdünüz mü
öldünüz mü, gömüldünüz mü caddelerde
ben yalnýz gömüldüm,üþüyerek…

siz hiç aðladýnýz mý nedensiz
savruldunuz mu bir kül gibi yüzlere
yüzünüzle her buluþtuðunda
mendilleri kanattýnýz mý
ben kanattým, mendillerle savrularak…

ya her yolculuðunuzda kaldýnýz mý ayný yerde
kalanlarýn gizlice yanlarýnda
ve gördüðünüz mü gerçekleri
kalanlarýn ardýnýzda býraktýklarýný yani…

siz göklere yumruk tutup ýsýndýnýz mý
üþüttünüz mü cellatlarý uykularýnda
kekemeliðin sýnýrýnda lal oldunuz mu
ben oldum
bir “deniz”le ýsýndým
bir “kaya”da lal oldum…

peki hiç kýrýldý mý dallarýnýz
bir aðaç gibi deðil
bir orman gibi her yerinizle
yakýldýnýz mý,ýsýtarak üþüdünüz mü
ben kýrýldým,ýsýttým ve üþüdüm…

canlarýnýzýn mezarda sohbetini duydunuz mu
hiç ölüme bir soluk adýmla yaklaþtýnýz mý
ya ölüler muhabbetinde hiç sarhoþ oldunuz mu
pýnarlarýna inebildiniz mi o anlar gözyaþlarýnýzla
Ben duydum, öldüm, ve sarhoþ gibiydim…

peki sizin hiç yazýlarýnýz kayboldu mu
yakýldý mý tedirgin bir bakýþ ile ateþte
gecelere sordunuz mu sözcükleriniz akýbetini
ve gecelere asýlý kaldýnýz mý,yeni sözcüklerle
kaybolanlarýn arkasýna sözcüklerinizle
iz gibi düþtünüz mü böylece
ben kaybettim, aradým ve sözcüklerimde kayboldum….

ÝRFAN TEMEL kitaptan...

Sosyal Medyada Paylaşın: