Ankara

Kompleksli þehir Ankara, karmaþa içinde karmaþa.
Yüreði üþür sevenlerinin kaldýrýmlarda.
Bir sýfýr yenik Ýstanbul’a asfinik kokan sandýklarda.
Çankaya yokuþunun adý mý olur,
Bâb-i âli’nin karþýsýnda…
Ne yürük atlar, ne zeyrek baþlar kapatýr arayý.
Tuþ eder bir baþýna cümle Ankara’yý,Topkapý Sarayý…
Kýz Kulesi bir baþka bahara.
Baþ edemez, Ankara Kalesi,
Roma Hamamý;
Yerebatan sarnýcýndaki derinlikle
Divandaki yârenlikle…
Cebeci’de bir tren uðultusu,
Bir ayrý âlem Ankaray’ý metrosu.
Kýzýlay’dan yukarý Cinnah’a doðru týrmanýr otobüsler.
Kuðulu Parký kuðular,Tunalý’yý ne süsler...
Demetevler çok katlý gece kondu.
Sefertasý deryasý olmuþ Demet’te Anadolu.
Merhum þair Serdengeçti bu þehre "mabetsiz þehir" der.
Þehir dizini döver, peyderpey yükselir semasýna minareler.
Kesilir nefesi Ankara’nýn sürer hikâyesi.
Ýstanbul’un her yanýnda ezan sesi.
Dikmen, diklenir Ankara’ya seymenler kolkola girer.
Bilirsiniz þehirler de kadýnlara benzer.
Asili, cilvelisi,iþvelisi ,yeni yetmesi.
Siz karar verin, Ankara hangi sýnýfa girer.


Ayasofya büyürken Ýstanbul’un gözbebeklerinde.
Sinan’ýn ruhu ýþýr Süleymaniye’nin mihrabýnda, minberinde.
Avunurken Ankara Hacý Bayram’ýn mübarek ellerinde.
Güvercinlerin hu hularý selam gönderir Ýstanbul’a,
Telgýraf tellerinde.
Kurþunlanýrken telgýrafýn telleri.
Üþür bozkýrýn yelleri.
Kompleksli þehir dedim ya ne güneþe kanar ne aya.
Kýskanýr öteden beri,
Merakla izler Ýstanbul’la ilgili her haberi…
Çýkrýkçýlar yokuþu yokuþtur dik yukarý,
Kimi iner kimi çýkar insanlarýn.
Koç gibi esnaflar, kadeh yerine tokuþturur kafalarý.
Toplanýr çýkarýlýr günün kârý zararý…



Keçiören sýrtlarýnda hane-i viranlar taþ yýðýnlarýna tebdil eder.
Baðbozumu gelmeden viran olur baðlar.
Ankara bayram deminde karalar baðlar.
Baðlum’da arvasi zaman ona vasi.
Hüseyin Gazi sýrtlarýnda bir kaval sesi keser nefesi.
Ulus ululanýr kendince, nadanlar söz sahibi olur Taþhan yýkýlýr.
Sulanýr gözleri ulusun hep aðlamaklý,
Maziden bir Sulu Han kalýr, Ankara efkârlanýr.
Sakinlerinin harlanýr gönlü, içi darlanýr.
Bir bahar iner sisli yamaçlara.
Açlara bî ilaçlara çare…
Yaðmurlarýnda saçlarým ýslanýr…
Gün geçtikçe deli gönül huysuzlanýr, sanmayýn uslanýr.



Ankara, âli þehir olsa da
Hayalimde Ýstanbul’u kýskanýr tanburu, kanunu, udu uzaktan tanýr.
Bir saksafonun önünde þapka çýkarýr.
Berk-i hatýftan atýf yol alýr, dar aðacýnda bir devir sallanýr.
Þapka medeniyete girizgâhtýr, iman yargýlanýr.
Sevda sanýr sisli yamaçlarýna inen baharý ankara.
Kara bulutlardan umutlara kanatlanýr.
Bir avuç suda dünya çalkalanýr.
Toplar baþýna yârý aðyarý,
Kendi Anadolu’da aklý Ýstanbul’da kalýr…



Yenik düþer kompleksine.
Katibin setresine, fesine.
Aklýnda Surlar, Eyüp,Feshane…
Hançer olur bakýþlarý yeniçerinin beline.
Üþür bozkýr ayazýnda hayallerim,
Kýyamet kopsa ellerim Ankara’nýn yakasýnda kalýr.
Fiyakasýnda Ankara’nýn gizli gizli Ýstanbul nazlanýr…
Ulucanlar’da dar aðacý ýslanýr,
Gönüller puslanýr.
Gün gelir, çeker giderim ne adým ne saným.
Dudaðýmda þahadet son þarký,
Ýstanbul’un da Ankara’nýn da tarihinde tarih sevdalanýr.
Þerh düþülür bir kara taþa,
Yüreði üþür görenlerin.
Her hatýra asfinik kokan sandýklarda…
Ýstanbul, Ýstanbul’dur, Ankara, Ankara
Ankara, 27.04.2010 Ý.K





Sosyal Medyada Paylaşın: