Ve
Şimdi…
Bir zamanlar aþkýnla çaðlayan þu yüreðim
Bir damla suya muhtaç kuru bir dere þimdi…
Ýstedim ki sayende ben de bir gün göreyim
Lâkin düþtüm Mecnun’un düþtüðü yere þimdi…
Ne düþlerle yanmýþtým bu aþkýn ateþine
Düþmüþüm meðer heyhat bir hayalin peþine
Zevk-i sefa harammýþ garip gönül kuþuna
Ki tepeden týrnaða hep yara-bere þimdi…
Aradýðým sevdayý buldum sandým sonunda
Neyleyim ki tamamý hasret imiþ onun da
Baþka dert zerre kalýr hicranýmýn yanýnda
Yeisim fersah fersah ümidim sere þimdi…
Sabýr-sebat etsem de gitmez içimden hüzün
Geceye döndü hükmü benim için gündüzün
Doðmadý gün misali bahtýma o gül yüzün
Her þey siyah görünür gözümde fere þimdi…
Seni sevmekten baþka yoktu inan ki kastým
Bana bir haz vermedi ne makamýn ne postum
Sendin diye düþündüm varsa eðer tek dostum
Nasýl da mahkum ettin beni bak bire þimdi…
Belli gönül harbinde zor bir cepheye düþtüm
Özleminin ardýnda ne müþkül yýllar aþtým
Sonu gelmez nazýnla can havliyle savaþtým
Döndüm takati yitmiþ gazi bir ere þimdi…
Yüreðime muhabbet sayfasý açan sensin
Sevda baðýma umut tohumu saçan sensin
Beni böyle yaralý býrakýp kaçan sensin
Senden gayrý derdime kim þifa vere þimdi…
Bunca hasret üstüne hâlâ vuslat umarým
Senden baþka herkese el diye göz yumarým
Aþka sadakat oldu sanki namusum-arým
Görsem bayram ederim seni bir kere þimdi…
Beklerim yarýnýmý anýlara gömdüm de
Merhamet kýl ne olur bana ahir ömrümde
Baþka aþklar yeþermez artýk yorgun gönlümde
Ben nereyim güzelim yâr sevmek nere þimdi…
Veli BOSTANCI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.