Yavaþ yavaþ dönerken etrafýnda Dünya Güneþ’in
Aydnlýktan karanlýða
Ve karanlýktan aydýnlýða bir anlýðýna
Geçiþip dururken bu sevda..
Hep sabit,hep kararlý,hep parlak ve yakýcý
Güneþ gibi...
Dünyasýný aydýnlatan ama kendisini yakan SEN.
Her þeyi olan karanlýðýný
Ýntihara yatmýþ bir pervane gibi sende aydýnlatan BEN.
Yüklemsiz bir cümlenin, ikiye dair olan ama hep tek kalan öznesi:
BÝZ.
Biliyorum...
Artýk olmayacak bir duanýn "amin"leriyiz.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.