Hercai ruhum pusuladan þaþmýþken.. Dünyaya sarýlmýþým.. yaþayacaðým derken... Koþuyorum kollar açan þeytana; günahýmdan kaçarken.. Mazeret dünden hazýr; gençsin oðul.. vakit daha erken...
Her günümün ardýnda kalýntý hep nedamet.. Güneþin batýþýnda baþlýyor bir kýyamet.. Haydi ruhum, dimaðým; þu asi nefsi ram et.. Aksi halde sonumuz korkarým ki felaket..
Beynimde kurtçuk gibi dolanýr kirli fikir... Esfel-i safiline yüz dönmüþ cismim hakir.. Tavsayan ruhum herþeye raðmen zakir.. Tek kurtuluþ; dilde doksan dokuz zikir...
Sen bu asrýn bir garip meczubusun... Öyle bir aðla ki.. gözbebeðin tutsun yosun... Parçala pas tutan sineni; nefsin durulsun... Dön yüzünü Mabud’a, sadece O’na kulsun!
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kuyu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.