KUŞLARLA UYAN ANKARA...
Kuþ sesleriyle uyanýyor,
Bir sabaha daha Ankara,
Geceden kalma yorgun anýlarla
Yeniden baþlýyor koþuþturmaca
Sokaklar doluyor çocuk çýðlýklarýyla
Saçlarýmý okþuyor ýlýk rüzgarýyla
Evlerin bacalarý göz kýrparken
Güneþin o ilk ýþýklarýna
Kuþanýyor kimileri,
Altýn zýrhlý migferini
Kimi yüreklerde filizlenirken
Hüznün magrur çiçekleri
El sallar kimi ayrýlýklara elleri
Analarýn o buruk bakan gözleri
Vuslat zamanýnýn hasretiyle
Dualar yükselirken gök kubbeye
Bir kuþ konuyor gönül dalýna gizlice
Mecnun misali çölde susuz yüregime
Bir ihtimal, belki bir tebessümle
Karanlýk kuyulara usulca ýþýk sýzar
Isýtýr buz tutan sevdamý nefesiyle
Yeþertir, çiðdemleri bahçesinde
Toplar yerden kýrýntýlarýný aþkýn
Kanadýnda sunar bir güvercin
Sabýrla bekleyen suskun gönlüme
Her yeni doðan güne umutla
Kuþlarla uyanýr yine Ankara!....
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.