olmuyor iþte, yaþanmýyor aþkla karýn doymuyor günler bir þekilde geçiyor ama geceler sabaha kavuþmuyor yýldýzlar soðuktan korumuyor bir tek aþkla yürümüyor sonra insan sevgisinden tüketiyor
hayat denen canavar acýmasýz zaman bu kadar hain olunca duygular silahsýz asker gibi kalýyor çaresizlik gölge gibi peþini býrakmýyor
yürek, havasýz kör kuyularda aþkýmýz iki dudak arasýnda yenilen hep sevgimiz savaþta ömür ezilip gidiyor gözümüzün önünde biz ise direnmekteyiz diþlilere bazen sarýlsak da, son gücümüzle olmuyor, sevdiðim olmuyor bir ömür yalnýz aþkla geçmiyor......
Sosyal Medyada Paylaşın:
colcicum Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.