Sorulsa da sorular Alýnacak cevap belli. Yok sahibinin yanýnda Kölesinin deðeri. Potifar; inansa da Yusuf’a O,Hükümdarýn sað kolu. Gezemezdi Mýsýr’da alný lekeli Atýlan iftira, Sonu ölüm, Oysa Yusuf masum! ...
Temizlemek için lekeyi, Zindana gönderilmeli, Ýþlemediði suçun cezasýný çekmeli. Bu ceza deðildi sadece Yusuf’a, Hýrsýnýn bedelini ödemeliydi Züleyha.
Oniki yýl boyunca ne bitti aþk,ne de ceza Baðlanýyordu daha güçlü Her geçen gün Züleyha.
Onca cefanýn sonu ödül oldu Yusuf’a, Rüya yorumuyla Aziz oldu Mýsýr’a.
Tutkunun,aþkýn esiri Züleyha, Geldi Yusuf’un kapýsýna Dönmüþtü meczup bir kadýna. Üç isteði vardý, Çýktý Yusuf’un huzuruna: Aðlamaktan görmeyen gözlerini, Acýdan yitip giden güzelliðini, Ýstedi Yusuf’tan, Bir de Kendini! Üç isteðini de verdi Yusuf!
Belli ki o da sevmiþti...
Nur ERKMEN Sosyal Medyada Paylaşın:
züleyha nur Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.