ölen mevsim

Yazlarý çaðýrmýyor bu körpe nazlý bahar
Hala yaðmurlar düþer inceden azar azar
Yüreðimde karanlýk dipsiz bir kuyu kazar
Mevsime dalan gözler geçmiþte volta atar


Amma ayyuka imiþ ne de cesur tertemiz
Gözlerinmiþ gözlerin zamana benzemeyen
Masaldan daha yaþlý oldukça vâkur sessiz
Hayalden bile uzak gerçeðe benzemeyen


Gerçek yokluðunda var acý bir tebessümle
Hep içime içime kanayan gözlerinle
Hicrâný hatýrlatan dinmeyen hasretinle
Ben gerçeði öldürdüm gerçekten ellerimle


Mevsim dinecek,sükut;nabzýný yoklayacak
Her solukta hayalin,mevsimle kaybolacak
Sert poyraz gibi esip,kül yýðýný yapraklar
Boyumu aþýp beni,sesizce boðacaklar


Sanacaðým bedenim,hayalden bir bahçede
En doyumsuz þevkiyle,rüya gibi mevsimde
Ruh;uyanmak istemez,böyle bir hengamede
Ben gerçeði öldürdüm,gerçekten ellerimle


Recep Gülþen
27/04/2010

Sosyal Medyada Paylaşın: