cennet bahçesinde, aþkta þekerli çocuk hevesiydik sen aslý’da gizliydin ben de kerem’de maskeliydik birbirimize...
aþk oyunundaiki yaramazdýk kaçtýk, kovaladýk tel örgülerimizde asýlý kaldýk...
iyileþmeyen, kanayan yataklarýmýzda iki dinmeyen yalnýzlýktýk bir sýr gibi düðümlendik bedenlerimizde...
dolandýk diyar diyar kesik nefes gibiydik birbirimize ayrý ayrý düþtük dallarýmýzdan ayný mezar baþý ziyaretiydik...
ateþiyle yaþayamadýk aþký daðýtýlmýþ çocuk oyunlarý kadar küs kül aðýrlýðý kadar mutluluktuk...
bir tutkuda tutulan bedenlerimizin sarhoþluðundaydýk gecelere uykusuz yazlara susuzduk ten yakan þehvetimizle dokunaksýzdýk birbirimize...
yüreðimiz bu sefer de eðik baþýmýz yine de dik yürüdük birbirimize içimizde yenik çocuk hevesiyle yandýk, yakýldýk kerem’dik, aslý’ydýk bir kül masalýydýk ömrümüze... ÝRFAN TEMEL KARALAMACA YAZGILAR KÝTABINDAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
renas deniz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.