Büyümek isterdik hep... Geleceðe biraz daha yaklaþmak ümidi heyecanlandýrýrdý bizi... Büyüyenlere özenirdik... Biz büyüyünce çok güzel olacaðýný sanardýk herþeyin.... Yepyeni bir sayfa açýlacaktý sanki biz büyüyünce... Ama o beyaz sayfalarýmýz kirlendi her günde yeni bir çizikle... Ýnsanlar deðiþti... Ezgiler,hedefler,takvimler... Doðduðumuz kent deðiþti bazen... Nerde olduðumuzu bile bilmedik... Her geçen gün daha çok yitirdik içimizdeki "biz"i... Biz deðiþtik böylece... Kim olduðumuzu da bilmedik... Daha büyük hayaller,daha büyük istekler uðruna çabaladýk... Aslýnda büyümek isteðimizin sebebi daha fazlasýný istememizdi... Oysa insan elindekiyle yetine bilmeliydi... Biz ne istediðimizi de bilmedik... Sosyal Medyada Paylaşın:
sessiz_sokak Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.