Güneþ batarken ara isterim beni... Bir yok oluþu hatýrlatsýn diye sana batan güneþ... Sabah oldu mu vakit çýkar beni aklýndan... Ýnsanlarýn arasýna karýþtýn mý arama artýk beni... Gün biterken anýmsa beni... Hava kýzýl tonlarýndayken henüz... Herþey silikleþtiðinde duy sesimi... Dinle seni çaðýran o týnýyý... Geçmiþe yan... Özle... Sonra üzül biraz... Yalnýzlýklarýnda ara beni... Kimsesizliklerinde... Gözündeki bir damla yaþa ben ortak olayým sadece... Beni ortak et kimsesiz zamanlarýna... Yalnýzlýk gece gelir... Gecelerinde hatýrla beni... Ýn o bitmez yokuþundan siyahlara bürün ,kopkoyu gecelerinde... Ýþte böyle sinsin içine ,dinmesin hiç yaran... Keþfet þu yalnýzlýðýný... Farket artýk ... Benden baþka kimsenin olmadýðýný... Bunu düþünerek uyan her gün.. Hatýrla ki hergün yeni baþtan anlayasýn gerçeði... Gündüz neymiþ? Gece neymiþ ? Yaþamak neymiþ... Ölmek neymiþ...
Sosyal Medyada Paylaşın:
sessiz_sokak Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.