Sensizliðim karakýþ gibi dayanýr kapýma Özlemlerin çýð gibi büyür odamda Buz tutar zavallý yüreðim Tepeden… týrnaða Donarým…
Biliyorsun deniz yok bu þehirde Yine de su almýþ gemiler misali Tonlarca vurgun yer asi ruhum Sonsuz mesafeli derinliklere Dalarým…
Seni düþünürüm Hiç bir þeyi düþünemediðim kadar uzun Seni düþünürüm Hiç bir þeyi düþünemediðim kadar kalabalýk Saçlarýndan mý baþlasam Gamzelerinden mi Yoksa ýlýk nefesinde mi çözsem Buz tutan bedenimi Þaþarým…
Dudaklarýn gelir aklýma Boyasýz ve cilasýz Islak ve titrek Sarhoþluðumu susatýrlar kadeh… kadeh Ýçer… içer, Kanarým…
Yeþil gözlerinde kördüðüm olur Yeþil gözlerinde yiter uykularým Her bakýþýn bir meþaleyi tutuþturur içimde Kor alev olur Yanarým…
Her gece Sen kokar yalnýzlýðým
Ömer Osman AVCI
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ömer Osman AVCI Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.