Ne, günler eski günler, Ne de mevsimler,eski mevsimler. Yaþayamadýðým yýllar, Kurumuþ yapraklar gibi peþimdeler
Öyle acýmasýz, Öyle aceleci ki yaþam, Beklemedi beni, Hiçbir yerde, Hiçbir zaman…
Ha bu gün, Ha yarýn derken Yolun yarýsýný çoktan.. geçmiþim. Of…ulan of! Piþmanlýðým o ki; Tüm gençliðimi, Kelepir fiyattan Bir vefasýza satmýþým… Sonbaharýn hüznünü, Kýþýn soðuðunu, Ýlkbaharýn sevincini, Yazýn yorgunluðunu, Hiç yaþayamamýþým…
Þimdi; Ne güneþ eskisi gibi ýsýtýyor, Ne soðuklar üþütüyor, Ne de rüzgarlar avutuyor. Koca bir ömür; Tükendi, gitti Ha bitti…ha bitiyor…
Ah! … ulan kör talih, Ahh! .. ahh! .. O kadar çaresizim ki; Sana, alacaðýn olsun bile diyemiyorum. Sen bende, Alacak hiç bir þey býrakmamýþsýn… Sosyal Medyada Paylaşın:
Ömer Osman AVCI Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.