...DELİ GÜL...
Bir gün; bir gül konuverdi, mis gibi kokusuyla gönlüme
"Dedi; gel senle birlikte açalým, aþk ile gir içime
Sakýn ha dokunma benim bedenime, dökülür kaçarým
Yaprak yaprak saçýlaraktan, inim inim inler yanarým”
“Ben dünya da; bir tek bülbüle varým, diken olma gönlüme
Batarsan gül kokan içime, kanlý yaþlar akar yüzüme
Az kalsam da gönlün de, mutluluk olur da aþkla çaðlarým
Tez kokla çek içe, bülbülüm gelirse sevginden cayarým”
Ruhumdan özlem uçup çýkýverdi, kör boþluða alýþtý
Bu bedende tüm atim çöle döndü, sevgim yere yapýþtý
Kendin çok beðenmiþ gönül, bir gülün delisine takýldýn
Daðý bir çýrpýda aþardýn, anýnda düz yolda yýkýldýn
O gün bu gün, ben de ciðerden yanýp da, karalar baðlarým
Ak düþtü saçýma, yere göðe bir türlü sýðmaz yanarým
Küsmek yakýþmaz, eðreti kalan dar elbisedir üstümde
Bahtým hüsranlarda baðlý kaldý, çarptý yürek köz üstünde…
(22.04.2010)AZAP…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.