Gözlerinin Zindanında Yaşıyor Ruhum
Gündüz kokulu ruhun bir güneþ gibi ýþýðýný saçýyor katran karasý gecelerime
Özleminle viran olan bedenim yetim kaldý bu metruk mahalde
Zihnimin kavisli yollarýnda yalnýz seninle dolaþýyor düþüncelerim
Limanýný kaybetmiþ bir gemi misali savruluyorum aþkýn engin denizinde
Efsunlanmýþ gözleriyle uçsuz bucaksýz bir hülyaya daldý kalbim
Ruhumun görünmez sakini, gönül yaralarýmýn meçhul faili,
Ýsminin eriþilmezliðiyle bahtiyardýr nefsim
Nadide bir mücevheri kaybetmiþ olmanýn hüznünü yaþayanlar gibiyim
Elem harlý ateþiyle yakýyor benliðimi.
Resmediyor gözlerim, mutlulukla hüznün büyük bir hasretle kucaklaþtýðý anlarý
Elimde kalemim, gecenin karanlýk, puslu sayfasýna gündüzü yazýyorum
Her bir damlasýna adýný nakþettiðim yaþlar süzülüyor gözlerimden
Ýnzivaya çekilmiþ bir derviþçesine dinginliðin huzurlu sularýnda yüzüyorum
Nail olsam sana, varlýðýnla bütünleþse geceden gündüze doðru kalbim.
Býraktým tüm duygularýmý üzeri öfkeyle kaplý yollara.
Izdýrap çekiyor yüreðim buram buram sensizlik kokan dakikalarda
Ramak kalsa da düþmeye uçurumdan, ben seninim
Aþkým boðulmamak için çýrpýnýyor ümitsiz sevdalarýn ummanýnda
Kaçamak bakýþlarýn eþliðinde reddediyor gözlerin beni
Terk edilmiþliðin kederli havasýný soluyarak zehirleniyor ciðerlerim
Iþýðýný kaybeden sönmüþ bir yýldýz misali
Mahsur kaldým gecenin zifiri karanlýk zindanýnda.
Adýný sonsuzluða yazýyorum, son noktasý konmamýþ bir veda cümlesi eþliðinde
Þayet sessizlik hüküm sürmeye baþlarsa vücudumda bir gün,
Kalbimi teslim alýr sensizlikle geçecek bir ömür
Ilýk esintisiyle bedenimi sinsice hasta eden lodos gibi
Masmavi denizle bezenmiþ gözlerin yavaþça esir alýyor aþkýmý
Iþýltýna muhtaç yaþýyor artýk gecenin karanlýðýna mahkum ettiðin ruhum.
Sosyal Medyada Paylaşın:
turhan yıldırım Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.