Gözlerinin Hapsinde Kaldı Kalbim

Rüzgarýn savuruyor beni yaþamýn ebruli hayallerine
Esiyorum hafif bir meltem misali yalnýz ruhlarýn þehrinde
Dalgalanýyor ruhum gözlerinin derinliklerinde
Yankýlanýyor kalbimde sesin, güz þarkýlarý eþliðinde
Akýyor yaþamým varlýðýnýn ateþiyle kaplý yollara
Zamansýz ve mekansýz bir yerdeyim varlýðýný hissettiðim dakikalarda
Ömrüm, gözlerinde tükettiðim kýsacýk anlardan ibaret
Resmini çiziyor aný donuklaþtýrarak gözlerim
Kayboluyorum yavaþ yavaþ o güzel bakýþlarýnýn silüetinde
Tutuklu kaldý ruhum gözlerinin zindanlarýnda
Ümide yelken açýyorum kalbinin gül kokulu bahçesinde.
Sosyal Medyada Paylaşın: