Sen bilmezsin
Ben sana sarýlýr uyurum her gece böyle
Rüyalarýmda resmini çizer denize atarým
Her geliþini hissederim, o an içim titrer
Sen bilmezsin
Gözlerime þiir yazar okursun sabah ayazýnda
Bazen seni parkta bulurum yapayalnýz
Salýncaklarý iþaret edersin bana gülümseyerek
Sen bilmezsin
Sýnavlarda sýkýlýr þarkýmýzý mýrýldanýrým sessizce
Karanlýk duvarlara incecik dudaklarýný iþlerim
Sensiz geçen günler için birer çentik atarým kalbime
Sen bilmezsin
Her sabah gelirim odana bir buket papatya ile
Yanaðýndan öper uyandýrýrým seni tatlý gününe
Saçýný tararým yýldýzlarla, sonra uyanýr kaybolurum
Sen bilmezsin
Sen yokken ben günahlarýmýzla dertleþirim
Mayýslarý özler sonrada küfrederim arkasýndan
Bazen evinin önünden geçer, ölmüþ bir gül býrakýrým