Adalarýn bir sevdasý var derlerdi Sisli gecelerde aðlarmýþ bir avuç toprak Göremediði sevdiðine sesini duyurmak için Bir Aþk Masalý...
Yaz yaðmurlarý tatlý tatlý dokunurken dudaklarýnýza Bedelini esaretle ödersiniz, belki müebbet Bazen zindanýn fare deliði gibi kararsa da Bir insanýn aldýðý ilk nefes gibidir havasý
En heyecanlý aþklarý aklardým caddelerinde Ýstanbul’un safkan varisi, devlerin sevdasý Kin, nefret ve aþk! Belki de ihanet ile… Babil’i tahtýna talip, yaramaz çocuk!
Yerle bir etse de doða ana cemalini, sallasa da Perçemi süzülür kýyýlarýndan tablo gibi Geceleri gökyüzünün yeryüzüne inmiþ suretidir Nurdan yýldýzlar sürgün edilmiþ olmalý…
Sigaranýn dumanýndan izlersin senden çaldýklarýný Adým adým takip eder sahilin tuzlu kokusu Þair çýldýrmadan yazamaz destanýný, anlatamaz Dile gelmez güzelliði, güneþi bile kýskandýrýr
Marmara’nýn mavi gözlü genç delikanlýsý Anadolu’nun elleri kýnalý nazlý gelini Yorgun seyyahlarýn çaresiz son duraklarý Âþýklarýn ruhlarýný doyurduðu cennet sebili
Her Mecnun yüreklinin vurulduðu bir incisi vardýr bu þehrin Vurulmak yetmez, nefesini tutup girdabýna dalmak yetmez Ýncisini saklar böyle kollarýnda en kutsal yazgýsýna Yalova’nýn en güzel incisine vurulmak bedel ister Ebedi Yalnýzlýk… Yalova’ya da deðer, incisine de!
-Aþýk Olduðun Þehir- 18 Nisan 2010
Sosyal Medyada Paylaşın:
orsulay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.