bulutlar karardý sene 44 vagonlar doldu teker teker bir nefeslik gözyaþý bir hasret zulüm sürgün baþladý ezildi çimenler koparýldý karanfiller gökyüzü çaresiz kaldý kýrýldý oyuncaklarý bebelerin birbir çýrpýndý sevgili kokan deniz memleketleri çalýndý þu mahsunlarýn ama hiçbirþey unutulmadý ki...
karemýnov 190410 ve biz biliyoruz ki özgürlük damarlarýmýzda kim alabilir onu zulme uðrayan mazlumlarýn tek suçlarý insanca yaþayabilmek çabasýdýr...
Sosyal Medyada Paylaşın:
kareminov Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.