terki diriliş
öksüz bir rivayette
saçlarýndan taradýðým kurdeleler bükülüyor yastýðýma
kokun taþýyor geceden
içim gömülüyor
kollarýndan akýp içtiðim suya...
bilerek uzak kalýyorum huzurdan
ömrümden geri kalaný
örselenmiþ hançere sunarak kasten
gidiyorum iman ile temizlemeye kalkýþtýðým zamanlardan
sildiðim numaralarý geri arayýp
tavandaki mumlara üflerken doðum günümde
duvarda bulduðum yoldan yeniden ölmeye gidiyorum...
nasýl görmek istiyorsan öyle býrak_madýðýn bir yer gibi
kirlenmiþ yüzümü de alýp
çocukluk kýrýntýlarýmý topluyor gibi
gelecek güzel günleri
bensizliðe geçen vapurlarýn
biletsiz martýlarýna býrakarak
çekiliyorum asrýn maðluplarý gibi
ardýma taþýmasý hafif sebepleri aðýr bu ganimetten
sana ne býraktýysam cömertlikten deðil
seni içime döken geceye
dudaklarýma dikilmiþ aný
günün en yorgun saatlerine
dilsiz bir çocuða
emanet dileklerimi...
ve;
anadoludan imanlý bir fert azaldý diye
zapt geçerken minyatür dünyan
bir kent
býrakmýþ olacaðým sana gerçi bu kent zavallý
gerçi bu kent az geliþmiþ
taþra...
gerçi yalvar yakar ayaklar altýnda
ama
kýrk yýl yýkasam geçmez yüzümdeki kiri...
bakma yana yana gittiðimden bahsediyorum
hiç öfkesizim
hatta bir hamal gibi yüküne taparak
gözlerinden dönen bakýþlarýmdan
birikmiþ tüm kargaþalarý kapaklanýp sýrtýma
bu hikayenin terli satýr aralarýna sýkýþtýrýp bildiðim þairleri
sustuðuma benzeyerek gidiyorum...
13/10/2009 (venamýri)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.