senin bedeninde goruyordum acilarini dünyanýn... teninin tadinda etiyopya’da kahve toplayan küçük çocuklarýn ter tadý wardi ... o çocugun terini silerken elini alnýna goturmesidir kahweye tadýný weren... seninle sofrada o cocuðun yuwarlanýrken sert kayalardan sepetindeki kahve tanelerini tekmeleyip kolunda kanayan yerine üzülürdük en çok hani sen yürürdün ya ardým sýra, gün batýmýna ahkam keser gibi. we seslenirken ’’yarýn rýzkýmýz bir baþak belki... belki bir mýsýr tanesi... belki açiz yarin ama unutmaki yer yüzündeki açlik aç gözlülüktendir...’’ derdin sana çekerdim gemilerimi o an demir atýp yüreðinde nefesinde afrikadaki çocuklarýn nefesini koklardým...
08/05/09 wenamir
Sosyal Medyada Paylaşın:
wenamir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.