Yaralar Beni
Kahreden hasretlik, büktü belimi
Yâr ile sohbetten, aralar beni
Daðlar engelledi, kesti yelimi
Deli fýrtýnalar, paralar beni.
Olanla biteni, eylerken seyir
Zaman aþýmýna, uðradý devir,
Döndürdüler beni, evir ha çevir
Aþkýn girdabýnda, buralar beni.
Ayaklarým yalýn, üstümde hýrka
Ýnanmýþým Bir’e, üç, yedi, kýrka
Yamaldým, yassýldým, hep korka- korka
Zifirî geceler, karalar beni.
Ölümüne sevmek, bitirdi beni
Aklýmý aldý da, yitirdi beni
Bulunduðum yere, getirdi beni
Ahde vefasýzlýk, yaralar beni.
Kýrk katýr deseler, kopmam özümden
Geçerim canýmdan, iki gözümden
Dünyayý verseler, dönmem sözümden
Meðer yüreðimden, vuralar beni.
Bu; kutsal bir sevgi, büyük bir dava
Altýmda ýrmaklar, zümrütten ova
Yükseldikçe kokar, mis gibi hava
Yemyeþil vadiler, saralar beni.
Necati dileði, þevk ile tuttu
Aþkýn kitabýný, yaladý yuttu
Kimse diyemez ki; beni, unuttu
Sahra çöllerinden, soralar beni,
Bu yolda ölenden, soralar beni.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.