SAATLER SEFİL...
Kim kime duacý, kim kime kefil?
Öyle bir zaman ki, saatler sefil…
Göklere çýktýkça, ruhlar alçaldý,
Mavi gökler þimdi yeþile çaldý,
Hani dostluk..vefa nerede kaldý?
Kim kime duacý, kim kime kefil?
Öyle bir zaman ki, saatler sefil…
Gündelik telaþýn esiri olduk,
Bilmem, kaç kuruþun küsuru olduk!
Eþref-i mahlûkat kusuru olduk.
Kim kime duacý, kim kime kefil?
Öyle bir zaman ki, saatler sefil…
Takvimlerden kopan, birlik-bütünlük,
Tahammül vicdana oluyorken yük,
Þer mi makbul þimdi, zalim mi büyük?
Kim kime duacý, kim kime kefil?
Öyle bir zaman ki, saatler sefil…
Hani bize miras deðildi dünya?
Torunlardan ödünç almýþtýk güya!
Kendimizden ne gün ederiz hayâ?
Kim kime duacý, kim kime kefil?
Öyle bir zaman ki, saatler sefil…
Baktýk da görmedik olan-biteni,
Isýtacak ateþ sandýk tüteni!
Bu gün beni yakar, yarýn da seni…
Kim kime duacý, kim kime kefil?
Öyle bir zaman ki, saatler sefil…
Müstahak olmuþuz baþa gelene,
Kandýk, iman ettik yüze gülene!
Cahile kâr etmez, sözüm bilene.
Kim kime duacý, kim kime kefil?
Öyle bir zaman ki, saatler sefil…
Gafil olduðunu bilir mi gafil..?
Kasým 2009
Sosyal Medyada Paylaşın:
mustafa gözelel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.