Derviþ asasýný üç kere vurdu
Kendi neminde içini
Çürüten ruhlarýn bedenleri uyansýn diye
"Aþk" dedi...
Beþer inledi....
Çocukluðumun cennetinde
Melekler
Kanatlarýný unutmuþ ve mutluydu bahçelerimizde
Kambur dünya
Henüz kendisini görmemiþti yalan aynalarýnda
Bedevi tükürükleri bulaþmamýþtý
Yaðmurlara
Ýçinde
Güvercin taklasýndan arta kalan beyaz bulutlar vardý
Kutsal
Ýnekler tarih kitaplarýnda baþ köþede resimdi
Bakire düþlerimize
Makas dokunmamýþtý
Gözleri güzel bakan sabah yýldýzlarý çamurlu sokaklara
Teslimdi
Çoban ateþi
Yalnýzlýðýn daðlarýna hep dosttu,konuþurdu
Ve
Ölümün fotoðrafý
Çerçevesizdi...
Kadýnlar
Cesur savaþcýlarýn düþlerinde
Aðýz dolusu
Sevda verirler
Mum ýþýðýnda titreyen karanlýðý sessizce kucaklardý
Bedenler...
Derviþ asasýna son kere vurdu
Bir yanardað
Eritti gözlerimin nefsinde büyüyen aþký
Melekler kanatlarýný
Yeniden istedi tanrýdan...
Dünyam artýk
Hic kimsesizliðindi.....
YILDIZ