Yeniköy adýnda orda bir köy var,
Gelip de görmeye gücüm yetmiyor.
Çeþmesi meydanda yollarý pek dar,
Kimsem kalmamýþ ki bacam tütmüyor.
Hani ALHAN’larýn döver-biçeri,
Koyun kuzu sýðmýyordu içeri.
Böylemidir bu dünya’nýn geçeri,
Kimsem kalmamýþ ki bacam tütmüyor.
ARPACI’lar hayvancýlýk yapardý,
Gurbet onu sýlasýndan kopardý.
Koyunlarý canavarlar kapardý,
Kimsem kalmamýþ ki bacam tütmüyor.
AVCI’lar avlakta avý býraktý,
Gelmek istese de yollar ýraktý.
Aðlayan gözlerle mâzi’ye baktý,
Kimsem kalmamýþ ki bacam tütmüyor.
BUÐDAYCI’dan selam salmýþ birisi,
Acep nere göçüp gitti gerisi.
Çökeleði bitmiþ kalmýþ derisi,
Kimsem kalmamýþ ki bacam tütmüyor.
ÇALLI’lar çok oldu köyden gideli,
Geri dönmek için yemin edeli.
Unutulmuþ adaðýnýn bedeli,
Kimsem kalmamýþ ki bacam tütmüyor.
ÇANKAYA’lar hasret kalmýþ yurduna,
Özlem ekmiþ yollarýnýn ardýna.
Karýþýrken hüzünlerin derdine,
Kimsem kalmamýþ ki bacam tütmüyor.
Hani ÇÝFTÇÝ’lerin yolu yokuþtu,
Acep köyde kimlerinen takýþtý.
Avlusuna acer evler yakýþtý,
Kimsem kalmamýþ ki bacam tütmüyor.
Köyüm bir zamanlar cývýl cývýldý,
EKÞÝ’ler kalmadý nere daðýldý.
Tarlasýnda nice sürü yayýldý,
Kimsem kalmamýþ ki bacam tütmüyor.
FINDIK’lar yýllardýr gelmiyor gayrý,
Yetimlik demiþler anadan ayrý.
Geriye dönse de kalmamýþ hayrý,
Kimsem kalmamýþ ki bacam tütmüyor.
KARABIÇAK derler acep nedendir,
Besbelli köyünü koyup gidendir.
Turnalara halini arz edendir,
Kimsem kalmamýþ ki bacam tütmüyor.
KARABAÐLI nerden almýþ adýný,
Kýþ gelince arabaþý tadýný.
Unuturmu hasretini, yâdýný,
Kimsem kalmamýþ ki bacam tütmüyor.
KAYA’larý kime sorsan söylemez,
Sevdâ’ya düþeni yollar eðlemez.
Gönüldür bu yaylalarda yaylamaz,
Kimsem kalmamýþ ki bacam tütmüyor.
KÖKER’lerden sorgu sual edersek,
Birgün olur Yeniköy’e gidersek.
Bu köyün ahvâli nicedir dersek,
Kimsem kalmamýþ ki bacam tütmüyor.
KESKÝN’lerden haber gelmez nicedir,
Kimse görmez ay karanlýk gecedir.
Vuslât denen hicrân ile hecedir,
Kimsem kalmamýþ ki bacam tütmüyor.
Birde KOÇ’lar vardý nereye gitti,
Gurbetin gücü de onlara yetti.
Ah çekip aðlarken ömürler bitti,
Kimsem kalmamýþ ki bacam tütmüyor.
KUMARCI demiþler kumarý bilmez,
Þu yalan dünya’da yüzleri gülmez.
Çaðýrsam gel desem yanýma gelmez,
Kimsem kalmamýþ ki bacam tütmüyor.
KOYUNCU’dan Hasan emmi nerede,
Baðdaþ kurup hasýrýný sere de.
Ardiyesi Sütlüce’de derede,
Kimsem kalmamýþ ki bacam tütmüyor.
SEZER’ler desem de sezmez olmuþlar,
Gurbetin yolundan gelmez olmuþlar.
Yeniköy adýný bilmez olmuþlar,
Kimsem kalmamýþ ki bacam tütmüyor.
Kalktý göç eyledi UÇAR’lar ilden,
Hasretin acýsý düþmüyor dilden.
Haberde salmýyor þu esen yelden,
Kimsem kalmamýþ ki bacam tütmüyor.
YILDIRIM’lar nerde göðe mi çýktý,
Seneden seneye gelmeye býktý.
Avluyu unuttu duvarý yýktý,
Kimsem kalmamýþ ki bacam tütmüyor.
Ýrembaðý
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
EBER'İN KIYISINDA ORTAKARABAĞ KÖYÜ AKLİME KORKMAZ'A GÖKBAŞ ÇİÇEKLERİ MUŞTULAR YAZI ÂB-I HAYATMIŞ MEĞER ADINA BAHAR DENMİŞ GÜL BİLE GÖREMEDİN BACIMIN OĞLUNA VERGİLİ DEMİŞ YÂR ELİNDEN YEDİĞİMİZ KÖREMEZ VARDIM GÜLÇAYIR'IN KÖYKONAĞI'NA ŞİİRLER YAS TUTSUN SÖZLER AĞLASIN İREM'İN BAHÇELERİ