YALNIZ KOYUP DA BİZİ GİTME KAL CANSAMEDİM

Cennette yerin hazýr daha yeni gelmiþtin,
Bekle beni gelirim Cennette cansamedim.
Anne, baba diyerek gözlerinle gülmüþtün,
Yalnýz koyup da bizi gitme kal cansamedim.


Gülü-reyhan tadý var konuþan dillerinde,
Cennetin kokusu var tomurcuk güllerinde.
Fersah fersah ötede bu gurbet ellerine,
Yalnýz koyup da bizi gitme kal cansamedim.


Dünya’da bir eþi yok bu ciðer acýsýnýn,
Gözlerinden yaþ deðil kan damlar bacýsýnýn.
Günden güne çoðalýp bu artan sýzýsýnýn,
Yalnýz koyup da bizi gitme kal cansamedim.


Gurbet bizi bitirdi üstüne seni aldý,
Bir anlýk gaflet ile seni deryâ’ya saldý.
Annen, baban, kardeþin boynunu büküp kaldý,
Yalnýz koyup da bizi gitme kal cansamedim.


Yeþil elbiseleri Cennet rengini seçtin,
Ayrýlýk sabahýnda bize acýyý biçtin.
Acýlar arasýnda kanatlanýp da uçtun,
Yalnýz koyup da bizi gitme kal cansamedim.


Sarý saçlým, gül yüzlüm baharlarý görmedin,
Baharlar kýþa döndü cemreleri sormadýn.
Kuruyan dallarýmda tomurcuða durmadýn,
Yalnýz koyup da bizi gitme kal cansamedim.







Ýrembaðý




Sosyal Medyada Paylaşın: