yaðmurun;
tenime deðmemiþti
sevgisizliðin çöllerinde yanarken
fakir düþüncelerin düþlerini ararken
henüz doðmamýþtý sabaha mutluluk
toroslarýn can acýtan çalýsý
içmemiþti sarý çiçeðin sütünü
düþlerim sefil,
hayallerim vicdansýz bir kolda
istemediði bir canan olmuþtu
biliyordun
papuç incirlerinin suyunu
dikenlerine kana kana
can havli ile de olsa içtiðimi
haydi,
çýrp ellerini bu aldanmýþlýða
döne döne oyna o müziðin ritminde
ben Türkmen allý pullu
sen bir efe edasýnda
unutmak diyordun ya
vebalý bir hastalýk
yendim bak
þimdi gönlümün istediði,
bir saadet haneye uçmak
ve” o” hanenin gülü olmak
alkýþla beni
modaya sende uy
bir sal bul, içinde beni taþýyan
ardýmdan aðlama sakýn
yaðmurlar sertleþtirmeden topraðýmý
Jale KESKÝN