KENDİME

Anlamsýz hayalden, düþten, rüyadan
Bak ne hale geldin Hikmet uyan be !...
Ne zevk aldýn üç-beþ günlük dünyadan
Acýya, kedere biraz dayan be !...


Eksiktin her zaman, hiç tam olmadýn
Maalesef dillerde hoþ nam olmadýn
Ne yazýk, sonunda adam olmadýn
Sendin hayatýna vurup, kýyan be !...


Duruþun yaralý, gidiþin sakat
Koymadýn kendinde bir tutam takat
Millete doðruyu gösterdin fakat
Sen oldun hep doðru yoldan cayan be !...


Bir düzen, intizam belirlemedin
Çok kulvarda koþtun, hiç terlemedin
Gerilerde kaldýn, ilerlemedin
Sendin hep yerinde adým sayan be !...


Çapulcu takýmý yürüdü gitti
Çevreni ýsýrgan bürüdü gitti
Akýllý, parseli sürüdü gitti
Sen kaldýn tarlada hýyar soyan be !...


Azimden sakýndýn, faydadan kaçtýn
Lezzet deryâsýnda susuzdun, açtýn
Kendi kýsmetini millete saçtýn
Sen yedim zannettin, onlar doyan be !...


Uyanma vaktidir, ne geç ne erken
Geçmiþten al dersi, piþmaným derken.
Sadece yýldýzlar kayar sanýrken,
Sendin sen, sessizce yitip, kayan be !...


Hikmet NAZLI

Sosyal Medyada Paylaşın: