CEHENNEME GİDİYORUM

Tozlu dumanlý yolda yürüyorum.
Aklýmda bin bir soruyla nereye yol aldýðýmý bilmiyorum.
Güneþin sýcaklýðý kavurur beynimi
Kanter içinde yol alýyorum.
Yine aklýmda sensizliðin binbir sorusu.

Esen rüzgar kafama diken gibi batmakta.
Çiçeðin kokusunda bile sensizlik yatmakta.
Bir hüznün atmosferi içinde boðmaktayým.
Yürüyorum kanter içindeyim.

Fýrtýnalý bir hayattan sonra,
Sessizliðe ve sensizliðe yol almaktayým.
Kuþlarýn bile ürkerek kanat çýrptýðý yöne,
Ben senin hasretinle yol almaktayým.

Gidiyorum seni sana býrakýp elveda demeden gidiyorum...
Cehennemin en ucra köþesine gidiyorum.
Senin beni yaktýðý gibi küllenmeye gidiyorum.
Sevdamý yakmaya gidiyorum.

Cehennem ateþinde yansamda gitmez zoruma.
Sana kavuþmak varsa Cehennem Cennet olur bana
Senin kokunu alamayacaksam Cehennem mekan olsun bana
Þimdi söyle bana Cehenneme kütük mü olayým.
Yoksa Cenettinde banada yer acacak mýsýn ?

Orhan YOLBAÞ
Sosyal Medyada Paylaşın: