senli benli saatleri düþündüm dün gece kar yaðýyordu istanbula üþüyordum titreyen ellerimle yazýyordum adýný kaldýrýmlara okul duvarlarýna. beraber gezdiðimiz yollarda geziyordum bir elimde çiçek bir elimde yanlýzlýk herkezi sen sanýyordum seni hiç kimse herþeyim oluyordun herþeyimi kaybettikce yaþlý bir tren istasyonunda karþýlýyordum sonbaharý hasretim buruk bir bakýþla mendil sallýyordu arkamdan sen uzak bir istasyon oluyordun ben paslanmýþ bir demir yýðýný arkama bile bakamdan gidiyordum
sonra gözlerin geliyordu aklýma eriyordum... üzülüyordum bu þehirin aciz haline sokaklarýnda gezinen bile kalmamýþ balýk ekmeðin bile tadý bozulmuþ yani anlýyacaðýn istanbul yaþlanmýþ en çok beni ve onu yýpratýyordu zaman
iþte böyle gel zaman git zaman çoðaldýn içimde binlerce acýya böldüm hasretini her acý baþka bir romandan alýntý her acý bana senden kalýntý. ben bir tek seni özledim.. birde beraber ýslandýðýmýz geceleri ölüm geldi kapýma sensiz ölemedim...
senli benli saatleri düþündüm dün gece hiç farkýna varmadan sustugumuz saatleri yüzünün yüzüme aktýgý saatleri yani hani üsküdardan karþýya geçer gibi demli çay kokan paslý gemilerde martýlarla paylaþtýðýmýz simit gibi
senli benli saatleri düþündüm dün gece çünkü ben ençok seni yazmýþým þiirlerime daha adýný koyamadýðým þekillerde bazen bir acý oldun bazen bir umut bazen yaðmurdun gözlerimde bazen kapkaranlýk bir bulut..
senli ve benli saatleri düþündüm düngece hani senin ben benim sen olduðum saaatleri hani biz oldugumuz saatleri þiir tadýnda aralýk akþamlarýný kar felan hikaye, yüzünün beyazlýðýný ve koyuluðunu gözlerinin ben bir o saatleri birde seni özledim ölüm geldi aklýma sensiz ölemedim
GÜNGÖR KAYA Sosyal Medyada Paylaşın:
YARIM_ŞİİR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.